top of page

Waarom op jeugdliteratuur geen leeftijd staat - WES 3

  • lenavangompel
  • 23 apr 2022
  • 2 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 28 apr 2022

Een lezing over jeugdliteratuur: interessant om mee te pikken als leerkracht Nederlands, toch? Ben je benieuwd waarom er geen leeftijd staat op jeugdliteratuur? En of mijn verwachtingen ingelost werden? Lees het hier through my eyes and thoughts!


Na een hapje eten in Vorselaar city trok ik met enkele medestudenten naar het onderwijscafé op de campus, waar Frauke Pauwels een lezing kwam geven. Ik had voor de lezing nog niet eerder van haar gehoord, dus voor mij was het een verassing wie mij zou komen vertellen over jeugdliteratuur en leeftijd. Dat wij enkele minuten te laat kwamen maakte niet veel uit, want veel bleken we niet gemist te hebben. Gelukkig maar.



Ik ga eerlijk zijn: voor mij was het soms moeilijk om te volgen. Ik vond dat er weinig structuur in de lezing zat, waardoor ik de boodschap een beetje gemist heb. Wel heb ik enkele zaken gehoord die mij aan het denken hebben gezet. Te beginnen met: waarom worden kleuters, kinderen en jongeren samengevoegd onder de categorie 'jeugdliteratuur'? Is er niet een immens verschil tussen een kleuter van 5 jaar en een puber van 15 jaar? Over deze onderverdeling van de jeugdliteratuur had ik nog niet eerder nagedacht, maar Frauke Pauwels heeft hier zeker een punt mee.


Frauke wist te vertellen dat zij die hetzelfde verhaal lezen, hier niet noodzakelijk hetzelfde uithalen. Dit hangt af van de leeftijd. Een volwassene kan een jeugdboek lezen en een jongere van 14 jaar kan dat zelfde boek lezen en beiden zullen andere dingen onthouden uit het verhaal. Dit wist ik op voorhand niet, maar het is wel iets dat ik zeker meeneem naar mijn lespraktijk. Als ik een boek selecteer voor mijn leerlingen, moet ik er rekening mee houden dat zij het op een andere manier kunnen interpreteren dat ik.


Ook interessant om te horen, was dat volwassenen kinderen minder snel serieus nemen. Frauke toonde dit aan met het boek 'Maar ik ben Frederik, zei Frederik'. In dit boek wordt Frederik, een volwassen man, ineens weer kind. Hij wordt niet serieus genomen en hij komt tot de conclusie dat hij wel erg veel moeite moet doen om gehoord te worden door volwassenen. Het boek beschrijft mooi hoe volwassenen eerder geneigd zijn om een andere volwassene te geloven dan een kind. Hier had ik op voorhand ook nog niet over nagedacht, maar het is wel iets dat mij aan het denken heeft gezet.



Er kwamen heel wat boeken aan bod tijdens de lezing, maar met die boeken zou ik jammer genoeg niet scoren bij mijn 14-jarige leerlingen. De boeken waren eerder voor kleuters en lagere schoolkinderen bestemd. Voor zij die interesse hebben in de boeken: hieronder som ik ze even op.


@kleuterleerkrachten en @leerkrachten basisschool: deze zijn voor jullie!

  • 'Bosch' - Thé Tjong-King;

  • 'Anton en de blaadjes' - Ole Könnecke;

  • 'De meisjes' - Annet Schaap;

  • 'Troon zoekt kroon' - Riet Wille.

Al bij al vond ik het toch de moeite om deze lezing bij te wonen! Ik sluit af met de woorden waar Frauke Pauwels ook mee afsloot:


Blijf spelen! Met perspectieven, met taal. Blijf vooral jeugdboeken lezen als cadeautje voor jezelf!

Dit was 'Waarom op jeugdliteratuur geen leeftijd staat' through my eyes and thoughts. Laat zeker weten wat jij ervan vond!


See you next time!

Lena

Comments


Drop Me a Line, Let Me Know What You Think

Thanks for submitting!

© 2023 by Train of Thoughts. Proudly created with Wix.com

bottom of page