Wes 2

Comments:
 

Naam: Evy Geenen

​

Comment op: Nooit meer

Message: 

Dag Lena

Bedankt om dit artikel met ons te delen! Ik had nog nooit gehoord over BookTok, waardoor ik mij op slag tien jaar ouder voel dan ik werkelijk ben. ;-) Het is goed dat ik nu, beter laat dan nooit, weet dat het bestaat. Om mee te zijn met de studenten op school lijkt het mij wel leuk om eens uit te zoeken hoe TikTok precies werkt en dus de laatste trends op BookTok te volgen.

Ondanks je waarschuwing voor het aangrijpende thema staat dit boek dankzij jouw blogbericht wel bovenaan mijn lijstje. Ik kan al niet wachten tot ik mijn huidige boek uitgelezen heb, zodat ik aan Nooit Meer kan beginnen.

Zoals jijzelf al aangeeft, zou ik dit soort boeken ook nooit verplichten om te lezen. Zo'n zware thema's kunnen leerlingen echt raken en liggen soms korter bij een thuissituatie dan wij ons kunnen voorstellen. Het lijkt mij daarom ook geen goed idee om dit te verplichten. Een goede begeleiding rond dit soort thema's is inderdaad heel belangrijk, zodat leerlingen die hier op één of andere manier toch mee geconfronteerd worden, weten waar ze met hun verhaal terecht kunnen.

Zodra ik het boek gelezen heb, laat ik je zeker weten wat ik er van vond!

Groetjes Evy

Naam: Sien Werelts
Comment op: BREAKING NEWS: Ruth Lasters trekt zich terug als stadsdichter van Antwerpen
Message:
Dag Lena
Je snijdt hier een zeer interessant onderwerp aan. Ik ben het dan ook volledig met jou eens. We moeten deze termen nog eens onder de loep nemen. Toen ik het gedicht zag passeren, maakte ik mij de bedenking waarom de stad Antwerpen dit gedicht niet wilde accepteren als stadsgedicht. Voorlopig kan ik er nog geen goede reden voor bedenken. Ik heb zelf ook het gevoel dat veel jongeren uit de B-stroom kampen met een minderwaardigheidsgevoel, puur omdat ze in de B-stroom zitten. Tijd om hier verandering in te brengen! Ik ben benieuwd wat het gesprek tussen de stad Antwerpen en de stadsdichters gaat opleveren, maar als je het mij vraagt, vind ik ook dat ‘Losgeld’ als stadsgedicht moet worden uitgegeven.
Groetjes Sien
P.S. Ik vind het gedicht trouwens prachtig!

Naam: Véronique Verhelst
Comment op: Nooit meer
Message:
Dag Lena,
Ik ben onder de indruk van jouw artikel. Je hebt een fijne schrijfwijze, heel down-to-earth waarbij je ook kritisch voor je eigen mening blijft. Het boek is zo mooi voorgesteld dat ik het zeker wil lezen! Maar dan best niet op een donkere winteravond met dikke trui en verwarming op 19 graden ...
Groet! Véronique
Naam: Evilyn Verbaeten
Comment op: Een kritische blik op 'Over the edge'
Message:
Hoi Lena,
Wat een heftig verhaal. En boek! Ik kan het mij ook niet voorstellen dat je als leerkracht Nederlands zelf niet eerst de verplichte literatuur leest. Staat het nog steeds op de verplichte literatuurlijst na de reacties van de ouders? Ik hoop dat ze dan de juiste begeleiding voorzien. Verkrachting vind ik persoonlijk een heel heftig thema om over te lezen. Ze hadden jullie minstens kunnen waarschuwen. Ik stel me ook de vraag of je de leerlingen kan verplichten om een boek te lezen. Het lijkt mij beter dat ze de vrijheid krijgen om te kiezen wat in het verlengde van hun interesse ligt. Het boek dat mij is bijgebleven is "De wereld van Sofie" van Jostein Gaarder. In positieve zin. In dit boek wordt filosofie heel makkelijk uitgelegd. Het is ook best een spannend verhaal. Ik vind het een echte aanrader.
Naam: Marijke Mensch
Comment op: La Famme Fatale
Message: 
Dag Lena,
Leuke, vlotte stijl heb jij. Het verhaal over de zaak Becker is helder beschreven. Het triggerde me om verder op zoek te gaan naar meer info. Daarnaast heb je me absoluut warm gemaakt voor de musical.
Groetjes,
Marijke

Naam: Chantal Cortooms

Comment op: Krijgen langdurig zieke kinderen wel genoeg kansen om les te volgen? 

Message:

Dag Lena,

Schrijnend, dit artikel. Onder de kinderen die langdurig ziek zijn, zijn ook kinderen die prima in staat zijn lessen te volgen, maar enkel vanwege kwetsbaarheid hun sociale contacten moeten beperken. het doet mij namelijk denken aan een zoontje van vrienden van mij. Hij had een hartaandoening, waardoor hij regelmatig periodes niet naar school kon gaan. Nu had hij het geluk een opa te hebben die leerkracht is geweest en hem dan thuis les gaf. Maar de meeste kinderen hebben dat geluk natuurlijk niet. Ook had hij af en toe online live contact met de klas en kon dan zo de les volgen. Het was een pientere jongen en zonder de thuisbegeleiding zouden hem veel kansen ontnomen zijn. Natuurlijk zijn er ook kinderen die beperkt fysiek of mentaal belastbaar zijn of regelmatig voor behandelingen afwezig zijn en dan niet beschikbaar zijn voor school op de gebruikelijke tijden. Maar indien mogelijk zou ik pleiten voor zoveel mogelijk online deelname in de eigen klasgroep. Het sociale contact is ten eerste al heel belangrijk. Maar ook om zoveel mogelijk hetzelfde lesprogramma aan te houden, zodat er zoveel mogelijk aansluiting is op momenten dat het kind wel op school kan zijn. Wanneer dit niet haalbaar is, is op zijn minst een goede afstemming tussen de schoolleerkracht en de leerkracht tijdens afwezigheid een must. Zieke kinderen moeten vaak al veel missen; het schoolgebeuren, de jeugdwerking, contact met vrienden/familie, het zich gewoon lekker in hun vel voelen en ontspannen kunnen zijn, momenten zonder zorgen.... Het contact met klasgenoten is denk ik dan heel waardevol. Ik vind het zorgelijk dat er geen goede bekendheid is over de mogelijkheden voor langdurig zieke kinderen. Naast het lerarentekort, is dit sowieso een drempel in het recht op onderwijs. Ik zou pleiten voor 1 centraal punt waar alle informatie voor ouders, artsen, leerkrachten en scholen terug te vinden is, bijvoorbeeld een website of een organisatie met een totaaloverzicht. Daarnaast lijkt het mij zinvol bijvoorbeeld de zorgleerkrachten in groep (regionaal) op te leiden over dit thema. je verdient een dikke pluim voor je voornemen om je in te gaan zetten voor deze doelgroep! Je zult veel dankbaarheid ervaren. Ieder (ziek) kind recht op onderwijs? NATUURLIJK!!

Groetjes, Chantal

Naam: Laila El Kaouakibi

Comment op: Begint de schooldag te vroeg? 

Message:

Dag Lena

Een schooldag starten om 10u lijkt me ook het meest ideale uur om te starten. Met ons vakkenpakket wil het dan ook zeggen dat de leerlingen tot laat nog op school aanwezig zijn. Aangezien de meeste leerlingen nog een drukke agenda hebben na school. Je weet wel, nog verschillende hobby's die ze naschool uitoefenen. Het is wetenschappelijk bewezen dat leerlingen (pubers) later op de avond melatonine gaan produceren, wat wil zeggen dat ze later pas in slaap vallen. Peroonlijk zou ik 9u30 ideaal vinden om de school te starten. Mocht ik minister van onderwijs zijn, zou ik de schooluren zeker aanpassen.

Groetjes, Laila

Naam: Sigrid Vandeput

Comment op: Aan de slag met vlogboek

Message:

Hoi Lena,

Ik voel jouw pijn :). Ik kan mezelf als een boekenwurm omschrijven. Voor mij is het telkens een kleine steek in mijn hart om vast te stellen dat de jeugd van tegenwoordig niet graag leest! Met mijn neus in de boeken zitten en in een klein gezellig hoekje wegkruipen… Boeken verslinden, droomwerelden bezoeken, … Wat wilt een mens nog meer?!

​

De realiteit zegt inderdaad iets anders, dus er moet een oplossing komen om leesplezier te stimuleren bij jongeren. Het voorstel om een vlogboek te gebruiken kan wel eens een oplossing bieden. Ik geloof er ook in dat een enthousiast vlogboek een mooie sleutel is naar leesstimulatie bij de jeugd.

De digitale wereld is niet alleen het heden, maar ook onze toekomst. Dus we kunnen er maar beter gebruik van maken in de klassen! Op die manier sluiten we dichter aan bij hun leefwereld! Ik zal dit zeker meenemen naar mijn (hopelijk) toekomstige carrière.

Heel veel groetjes, Sigrid

​

​

Wes 4
Mijn reacties op: 
Blog van Soetkin 
Blog van Jessica 
Blog van Sien
Blog van Bette
Comments: 
Naam: Nathalie Jochems
Comment op: Aan de slag met OKAN: 10 tips
Message:
Dag Lena,
Werken met anderstalige nieuwkomers is inderdaad een uitdaging. Ik las je artikel omdat tips van ervaringsdeskundigen steeds interessant zijn om mijn blik te verruimen. Vooral het efficiënt remediëren neem ik nu extra mee. De Okan leerling die ik mocht begeleiden tijdens deze stage gaf zelf aan dat hij van aardrijkskunde houdt en de verschillende landen die hij dan tegenkomt. Ik gaf hem de opdracht in de bibliotheek films te zoeken en op YouTube Nederlandstalige vloggers te volgen. Hier had ik nog meer opvolging aan kunnen geven door er een opdracht aan vast te maken. De timing moet dan wel goed zitten. De periode voor de examens is extra stresserend en nog een extra taak erbovenop, dat zou wat te veel van het goede worden. Of ben ik nu weer te mild voor deze jongeman? Dat het goed is om bewust om te gaan met deze kwetsbare groep, staat alvast als een paal boven water. Dankjewel om dit artikel te delen!
Fijne groetjes,
Nathalie
Naam: Sien Werelts
Comment op: Hoort een regenboogvlag wel op de speelplaats? 
Message: 
Dag Lena
Je snijdt hier een zeer interessant onderwerp aan. Ik ben er ook van overtuigd dat dankzij een goede kadering een regenboogvlag op school thuishoort. Deze kadering is volgens mij wel zeer belangrijk. Als ik kijk naar mijn klassen, is dit toch nog een moeilijk thema om aan te brengen. Mijn klassen hebben een zeer diverse samenstelling en bij sommige geloofsovertuigingen is het nog verboden. Het voorzichtig benaderen is dan ook een belangrijk aandachtspunt. Tijdens een klasgesprek rond dit onderwerp zouden er goede afspraken gemaakt moeten worden, zodat niemand persoonlijk wordt aangevallen. Want zoals jij zegt, is het belangrijk dat iedereen kan zijn, wie hij/zij/x is.
Groetjes Sien

Wes 3
Mijn reacties op: 
Blog van Bette
Blog van Jessica
Blog van Sien
Blog van Soetkin 

Comments:
Naam: Jessica Van Tendeloo
Comment op: Jeugdboekenmaand: M/V/X stelt open vragen
Message: 
Dag Lena
Wat een boeiend en inspirerend artikel! Jeugdliteratuur wordt meestal door volwassenen geschreven. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat zij hun waarden en normen in hun schrijfsels stoppen. Daar moeten zowel schrijvers als lezers zich bewust van zijn. Ik ben blij om te horen dat je jezelf herkende in de boeken die je vroeger las, maar daar schuilt ook een gevaar in. Dat geef je ook aan. Als je het nooit hebt meegemaakt om niet gerepresenteerd te worden, kan je moeilijker weten hoe dat voelt... Ik denk dat mensen die dat op de een of andere manier wel hebben meegemaakt, het net iets makkelijker vinden om zich hier bewust van te zijn. Correct me if I'm wrong, though! Je aanraders lijken me fantastisch, ik schrijf ze zeker op! Hopelijk sta jij ook open voor een extra aanrader ;) In dat geval stel ik 'Prinses Pompelien gaat trouwen' voor. Ikzelf ben er pas laat mee in aanraking gekomen, maar het is een prachtig boek voor niet-heteroseksuele prinsessen.
Groetjes
Jessica
Naam: Sien Werelts
Comment op: Jeugdboekenmaand: M/V/X stelt open vragen
Message: 
Dag Lena
Ik merk dat ik nu pas door jouw artikel besef dat ook mijn jeugdboeken vooral vertrokken vanuit stereotypen. Iets waar ik tot vandaag totaal nog niet bij had stilgestaan. Het is dus sowieso iets dat ik ook meeneem naar mijn eigen lespraktijk. Ik ben het compleet met je eens dat we moeten oppassen met deze stereotypen. Een leuk boek dat je kan aanraden aan je leerlingen is “Het meisje met de vlechtjes” van Wilma Geldof. Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit de Tweede Wereldoorlog, wat de boodschap alleen maar versterkt. In dit verhaal staat een jong verzetsmeisje centraal. Ze is dus het perfecte voorbeeld dat meisjes ook dapper kunnen zijn. Bedankt voor de eye-opener!
Groetjes Sien
Naam: Véronique Verelst
Comment op: Jeugdboekenmaand: M/V/X stelt open vragen
Message: 
Dag Lena,
in reactie op je blogbericht "Jeugdboekenmaand: M/V/X stelt open vragen - WES 3" kan ik je volgende tip meegeven ter aanvulling van een diversere boekencollectie: 'Sneeuwwitje 20 jaar later' van Henri Van Daele. Boekenzoeker.be omschrijft de korte inhoud als volgt: " '... en ze leefden nog lang en gelukkig.’ Zo eindigen de meeste sprookjes. Maar wat gebeurt er daarna? Henri Van Daele vertelt hoe het 20 jaar later met Sneeuwwitje is. Niet zo schitterend, blijkbaar. Ze is helemaal niet zo gelukkig met haar prins. Gelukkig krijgt ze steun van haar vriendinnen Doornroosje, Assepoester en prinses Erwtje. Op aanraden van hen trekt Sneeuwwitje naar haar vaderland, op zoek naar de spiegel van haar stiefmoeder. Ze ontmoet de zeven dwergen, die al even ongelukkig door het leven gaan. Sneeuwwitje beslist dat het zo niet langer kan. Dit boek lijkt een sprookje, maar is eigenlijk een satire op onze maatschappij. Compleet met erotische prenten en een lijvig lexicon vol verwijzingen naar feiten uit de wereld en het leven van Sneeuwwitje." Ik heb het boek enkele jaren terug gelezen en het is me altijd bijgebleven. Zelfs als je behoort tot de "witte categorie", graag met poppen speelde en je effectief herkent in een gezin met twee nog niet gescheiden ouders, word je je jaren (en mogelijks enkele relaties) later toch wel bewust van het feit dat zelfs binnen dit stereotiepe kader je toekomstbeeld als kind niet altijd de realiteit wordt later. Wat gebeurt er inderdaad ná " ... en ze leefden nog lang en gelukkig" en wat als je je nadien niet altijd effectief zo gelukkig voelt? Ben je dan abnormaal? Voor mij zou dit boek nu wel eens een gepast voorbeeld geweest zijn voor de spreekavond rond "waarom op jeugdliteratuur geen leeftijd staat". Het geeft jongeren een realistischer beeld en laat zien dat - niet 100% van de tijd je 100% gelukkig voelen-, zoals social media ons wil doen geloven, best ok is en zelfs heel noodzakelijk. Waar haal je anders de hoogtepunten vandaan tussen alle "messiness" ,"geploetermoeder" of een jeugdjaar waarin je gepest wordt? Het heeft allemaal zijn charme en zorgt voor de mooiste poëzie, romans en films... Praten over ellende al dan niet met een goed glas wijn of grote pot ijs met je BFF erbij waarna je de boel bijeenbuldert van het lachen, al dan niet de straat op gaat om een tuinkabouter te stelen om het moment plechtig te bekrachtigen, dáár denk je later met nostalgie aan terug. Diversiteit kan in die zin enorm opengetrokken worden, naar bijstelling van onjuiste beelden voor alle mensen. M.a.w. bedankt voor je artikel, het heeft me alweer een instant goed gevoel bezorgd!
Groet,
Véro

Wes 1
Mijn reacties op:
Blog van Sien 
Blog van Jessica 
Blog van Soetkin 
Comments: 
Naam: Soetkin Gielen
Comment op: Cultuurpost: het Gasthuismuseum
Message: Hé dadisachtermijnenoek
Ok, misschien ietsje verder dan dat, maar toch. Klinkt zeker als een must see voor iemand die in de kempen woont. 
Toch een beetje een klop van de hamer als je vertelt over de kamer van de pandemieën. Op school dacht ik altijd: 'Arme mensen, gelukkig is dat niet meer van deze tijd; de geneeskunde is zó ver gevorderd.' En hier staan we dan. 
Leuk detail, dat van de doktersvoorschriften. :) Met 4 dokters in de familie kan ik alleen maar beamen dat het onleesbare schrift er niet op verbeterd is. Sorry papa...

Naam: Jessica Van Tendeloo
Comment op: Boek: Het wordt spectaculair. Beloofd. 
Message: Hoi Lena! 
Ik heb dit boek onlangs ook gelezen. Net als jou vond ik het erg verrassend. Ik had nooit gedacht dat ik zo zou genieten van een Vlaams jeugdboek! Toegegeven, het is geen alledaags jeugdboek. Je haalt dat ook aan in jouw recensie. Ik heb het zelfs soms moeilijk met boeken die niet binnen de verwachte categorie passen, maar dat was totaal niet het geval bij dit boek. Ik denk dat dit boek misschien verkeerdelijk gecategoriseerd wordt als een jeugdboek. Het is volgens mij eerder gericht aan een publiek van jonge, studerende twintigers. Wat vind jij daarvan? Ik ben het volledig met je eens, dit is een fenomenaal boek. Ik vond het zo goed dat ik meer van hetzelfde wil. Misschien kunnen we samen op zoek naar meer van die boeiende Vlaamse jeugdboeken? Houd me in elk geval op de hoogte als je meer van die interessante gevallen vindt!
Groetjes, Jessica
Naam: Sien Werelts
Comment op: Cultuurpost: toneelstuk 'iemand moet het doen'. 
Message:
Wat mij opvalt is dat desondanks we dezelfde voorstelling volgden, we beiden toch andere zaken gaan onthouden. Ik vind het leuk om te lezen dat jij meer aandacht besteed hebt aan andere aspecten. Ik was veel te druk bezig met Mona te doorgronden. Daarnaast vond ik een ander aspect aan deze voorstelling echt de moeite waard, namelijk de combinatie van toneel en film. Zeker toen ze Hamza en Mona filmden in de auto. Echt een magnifiek onderdeel! Het feit dat de voorstelling bepaalde maatschappelijke problemen aanhaalde, vond ik inderdaad ook een echte meerwaarde. Daarom vind ik dat dit toneel ook voor jongeren echt een verrijking zou kunnen zijn. Ik ben het volledig met je eens dat de voorstelling de moeite is om te bezoeken. Allen daarheen dus!