Lerarentekort is tikkende tijdbom onder onderwijs - WES 1

Artikel naar keuze: lerarentekort is tikkende tijdbom onder onderwijs.

"Amai, gij wilt leerkracht worden? Dan vindt ge meteen werk!"

Dit was het eerste wat mensen tegen mij zeiden toen ik in september besloot te beginnen aan de lerarenopleiding. En inderdaad ‘lerarentekort is tikkende tijdbom onder onderwijs’ volgens Marc Vandepitte, de auteur van het artikel. Maar wat is de oorzaak van dit lerarentekort? En wat betekent dit voor ons als startende leerkrachten? Ben je benieuwd? Lees het dan hier trough my eyes and thoughts!

Deze blogpost wil ik beginnen met even mee te delen waarom ik ervoor koos om leerkracht te worden (en nee het is niet voor de vakanties :) ). Toen ik in juni afstudeerde wist ik eigenlijk niet zo goed wat te doen. Zou ik gaan werken? Zou ik nog iets gaan studeren? Een moeilijke keuze die mij veel nachtjes aan nadenken heeft gekost! Ik heb tijdens vorige stages altijd gewerkt met jongeren en ik dit gaf mij veel voldoening. Toch wilde ik dit (nog) niet doen als hulpverlener, maar vanuit een andere kant. Toen kwam het in mij op om de lerarenopleiding een kans te geven en here we are! Nu, ik koos ervoor om te gaan voor het beroep van leerkracht, maar wat maakt nu dat er zo’n groot tekort is aan leraars?

Volgens Marc Vandepitte kampt 44% van de Belgische scholen met een tekort aan leerkrachten. En dit zou alleen maar verergeren in de toekomst omdat oudere leerkrachten op pensioen gaan en er steeds minder 18-jarigen het beroep van leerkracht op zich willen nemen. Of ze beginnen eraan, maar haken in het begin van hun carrière af. In het secundair onderwijs gaat het hier zelfs om 37%. Wow!

De eerste reden die Vandepitte aanhaalt waarom zoveel leerkrachten stoppen is de hoge werkdruk. Er worden in het onderwijs weken geklopt van meer dan 50 uur in plaats van het standaard voltijds werken van 38 uur per week. Niet alleen de werkdruk speelt een rol in het lerarentekort, ook het feit dat het lesgeven intensiever is geworden dan vroeger. Er zijn meer heterogene klasgroepen, jongeren worden mondiger en mondiger en steeds meer leerlingen hebben allemaal een specifieke zorg nodig. Dit maakt dan 1 op 3 leerkrachten een burn-out riskeert. Cijfers die mij, als student in de lerarenopleiding, zeker doen schrikken.

Nog maar te zwijgen over het verantwoorden van letterlijk als wat je doet en niet doet als leerkracht en het steeds op zoek moeten naar een nieuwe school of opdracht als startende leraar. Ook moet je als leerkracht niet eens dromen van een bedrijfswagen, een smartphone voor het werk, een bonus op het einde van het jaar. Ik moet eerlijk zeggen, ik wil geen leerkracht worden om een bedrijfswagen te kunnen scoren of rond te lopen met de nieuwste Iphone op het werk, maar ik begrijp wel waarvan de frustratie komt.

Toch is dit niet overal zo. Kijk maar naar Finland. Hier is leerkracht een enorm begeerd beroep. Het staat zelfs op de 2e plaats daar, na dokters. Dus het kàn anders. Alleen zijn ze er in ons Belgenlandje nog niet achter gekomen hoe ze dit probleem precies kunnen oplossen. Misschien eens bellen met de minister van Onderwijs in Finland, Ben Weyts!

Zoals Marc Vandepitte het mooi samenvat:

“ We missen nog steeds een fundamentele aanzet tot een herwaardering van het lerarenberoep.”

Beter kan ik het niet verwoorden.

Toen ik het artikel las, schrok ik van de cijfers die weergegeven worden. Dit betreffende het aantal beginnende leerkrachten die stoppen, de kans op een burn-out als leerkracht. En ik moet eerlijk zeggen, ik denk dat ikzelf (en mijn medestudenten) nog veel moeilijke watertjes zullen doorzwemmen als startende leerkracht. Te beginnen met een school te vinden waar je kan blijven en iets kan opbouwen.

Ik begrijp echt dat leerkrachten het beroep opgeven wanneer ze na vijf jaar in het onderwijs nog steeds van interim hier naar interim daar moeten lopen. En leerkrachten worden nu eenmaal niet meer zo hard gewaardeerd zoals vroeger. Ik ben blij dat de leerkracht als allemachtige verbannen is, maar zoals Vandeputte aanhaalt in zijn artikel, leerlingen worden steeds mondiger en het respect voor de leerkracht is soms ver te zoeken. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer leerkrachten meer geapprecieerd worden en er meer steun komt vanuit de overheid, dit probleem zichzelf wel weer oplost.

Nu, ondanks de (tijdelijke) moeilijkheden die verbonden zijn aan het beroep van een leerkracht, weerhoudt dit mij niet om toch door te zetten. Ik wil graag als leerkracht aan de slag en zo mijn steentje bijdragen in het tekort aan leerkrachten!

Zo. Dit was het lerarentekort benaderd trough my eyes and thoughts. Wat vind jij van dit lerarentekort? Houdt dit jou tegen om te beginnen als leerkracht of motiveert dit jou net om toch te kiezen voor de lerarenopleiding? Laat het zeker weten in de comments!

Groetjes

Lena

PS: lees het artikel hier!